шпіля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шпіля́ю |
шпіля́ем |
| 2-я ас. |
шпіля́еш |
шпіля́еце |
| 3-я ас. |
шпіля́е |
шпіля́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
шпіля́ў |
шпіля́лі |
| ж. |
шпіля́ла |
| н. |
шпіля́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
шпіля́й |
шпіля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
шпіля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шпіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго.
Разм. Дапякаць, дакараць каго‑н., падколваць. Амаль усіх мужоў жонкі шпіляюць на людзях, злосна ці кпліва, Мілана — ніколі. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпіля́ць разм. (падколваць) an der empfíndlichen Stélle tréffen*, aufziehen* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)