шпі́льман
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шпі́льман |
шпі́льманы |
| Р. |
шпі́льмана |
шпі́льманаў |
| Д. |
шпі́льману |
шпі́льманам |
| В. |
шпі́льмана |
шпі́льманаў |
| Т. |
шпі́льманам |
шпі́льманамі |
| М. |
шпі́льмане |
шпі́льманах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шпі́льман
(ням. Spielmann)
вандроўны спявак, музыкант, акцёр, акрабат у сярэдневяковай Германіі (параўн. гістрыён 2, жанглёр 1).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гістрыён
(лац. histrio, -onis = акцёр)
1) вандроўны камедыянт у Стараж. Рыме;
2) вандроўны спявак, музыкант, акцёр, акрабат у сярэдневяковай Еўропе (параўн. жанглёр 1, шпільман).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
жанглёр
(фр. jongleur)
1) вандроўны спявак, музыкант, акцёр, акрабат у сярэдневяковай Францыі (параўн. гістрыён 2, шпільман);
2) цыркавы артыст, які спрытна падкідвае і ловіць адначасова некалькі прадметаў;
3) перан. той, хто спрытна, адвольна абыходзіцца з фактамі, словамі і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)