Раваніцкая фабрыка шавецкіх шпілек

т. 13, с. 190

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Плешчаніцкая фабрыка драўляных шавецкіх капылоў і шпілек

т. 12, с. 425

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БАРЫ́САЎСКАЯ ФА́БРЫКА ДРАЎЛЯ́НЫХ ШАВЕ́ЦКІХ ШПІ́ЛЕК І КАПЫЛО́Ў.

Дзейнічала ў 1882—95 у г. Барысаў. Мела паравую машыну (15 к.с.) і паравы кацёл. У 1885 працавалі 106 рабочых.

т. 2, с. 330

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Шпі́лькі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шпі́лькі
Р. Шпі́лек
Шпі́лькаў
Д. Шпі́лькам
В. Шпі́лькі
Т. Шпі́лькамі
М. Шпі́льках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпі́лькі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. шпі́лькі
Р. шпі́лек
Д. шпі́лькам
В. шпі́лькі
Т. шпі́лькамі
М. шпі́льках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпі́лечны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шпількі, да вырабу шпілек. Шпілечная вытворчасць.

2. Спец. Звязаны з прымяненнем, выкарыстаннем шпілек (у 4 знач.). Шпілечнае мацаванне. Шпілечнае злучэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпі́лька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шпі́лька шпі́лькі
Р. шпі́лькі шпі́лек
Д. шпі́льцы шпі́лькам
В. шпі́льку шпі́лькі
Т. шпі́лькай
шпі́лькаю		 шпі́лькамі
М. шпі́льцы шпі́льках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зашпілі́ць, -ілю́, -і́ліш, -і́ліць; -і́лены; зак., што.

Злучыць, змацаваць (краі адзення і пад.) пры дапамозе шпілек, кнопак або гузікаў, якія прасоўваюцца ў петлі.

З. пінжак.

|| незак. зашпі́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pincushion

[ˈpɪn,kʊʃən]

n.

паду́шачка для шпі́лек, го́лак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зашпілі́ць, ‑шпілю, ‑шпіліш, ‑шпіліць; зак., што.

Злучыць, змацаваць край адзення пры дапамозе засцежкі (гузікаў, аплікоў, кнопак, шпілек і пад.). Зашпіліць каўнер. Зашпіліць паліто. □ Сцяпан зашпіліў на ўсе гузікі шэры брызентавы плашч, падняў каўнер. Васілёнак. // Закрыць засцежку, злучыць часткі засцежкі. Зашпіліць гузік. Зашпіліць брошку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)