шпу́лечны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпу́лечны шпу́лечная шпу́лечнае шпу́лечныя
Р. шпу́лечнага шпу́лечнай
шпу́лечнае		 шпу́лечнага шпу́лечных
Д. шпу́лечнаму шпу́лечнай шпу́лечнаму шпу́лечным
В. шпу́лечны (неадуш.)
шпу́лечнага (адуш.)		 шпу́лечную шпу́лечнае шпу́лечныя (неадуш.)
шпу́лечных (адуш.)
Т. шпу́лечным шпу́лечнай
шпу́лечнаю		 шпу́лечным шпу́лечнымі
М. шпу́лечным шпу́лечнай шпу́лечным шпу́лечных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпу́лечны кату́шечный; шпу́лечный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпу́лечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шпулькі. Шпулечныя ніткі. Шпулечная фотаплёнка. Шпулечная вытворчасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпу́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

1. Невялікі, звычайна драўляны цыліндр, на які намотваецца што-н.

Ш. нітак.

2. Прыстасаванне ў швейных, ткацкіх і пад. машынах для намотвання нітак.

3. Тое, што і шпуля (у 3 знач.; спец.).

|| прым. шпу́лечны, -ая, -ае і шпу́лькавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпу́лечный шпу́лечны, шпу́лькавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кату́шечный шпу́лечны, шпу́лькавы, шпулько́вы; кату́шачны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szpulowy

шпулечны;

magnetofon szpulowy — шпулечны магнітафон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cewiarnia

ж. матальнае аддзяленне; шпулечны цэх

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)