шпры́нг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шпры́нг |
шпры́нгі |
| Р. |
шпры́нга |
шпры́нгаў |
| Д. |
шпры́нгу |
шпры́нгам |
| В. |
шпры́нг |
шпры́нгі |
| Т. |
шпры́нгам |
шпры́нгамі |
| М. |
шпры́нгу |
шпры́нгах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шпрынг
(ням. Spring)
трос, прывязаны адным канцом да якара або якарнага ланцуга, а другім да судна, каб утрымліваць карабель у пэўным становішчы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)