шпо́рац
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шпо́рац |
шпо́рцы |
| Р. |
шпо́рца |
шпо́рцаў |
| Д. |
шпо́рцу |
шпо́рцам |
| В. |
шпо́рац |
шпо́рцы |
| Т. |
шпо́рцам |
шпо́рцамі |
| М. |
шпо́рцы |
шпо́рцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шпо́рац, -рца м., см. шпо́рка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шпо́рац, ‑рца, м.
Тое, што і шпорка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпо́рец бот. шпо́рац, -рца м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)