шпо́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шпо́кну шпо́кнем
2-я ас. шпо́кнеш шпо́кнеце
3-я ас. шпо́кне шпо́кнуць
Прошлы час
м. шпо́кнуў шпо́кнулі
ж. шпо́кнула
н. шпо́кнула
Загадны лад
2-я ас. шпо́кні шпо́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шпо́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпо́кнуць сов., разг.

1. (издать хлопающий звук) хло́пнуть;

ко́рак ~нуў — про́бка хло́пнула;

2. ло́пнуть;

ля́мпачка ~нула — ла́мпочка ло́пнула

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Аднакр. да шпокаць.

2. каго. Разм. Забіць, застрэліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпо́каць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак. (разм.).

Падаючы, стукаючыся аб што-н., утвараць кароткі глухі гук.

Жалуды шпокалі з дуба на дол.

|| аднакр. шпо́кнуць, -не; -ні.

|| наз. шпо́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпо́каць несов., разг.

1. хло́пать;

2. ло́паться;

1, 2 см. шпо́кнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)