шпе́невы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шпе́невы |
шпе́невая |
шпе́невае |
шпе́невыя |
| Р. |
шпе́невага |
шпе́невай
шпе́невае |
шпе́невага |
шпе́невых |
| Д. |
шпе́неваму |
шпе́невай |
шпе́неваму |
шпе́невым |
| В. |
шпе́невы (неадуш.)
шпе́невага (адуш.) |
шпе́невую |
шпе́невае |
шпе́невыя (неадуш.)
шпе́невых (адуш.) |
| Т. |
шпе́невым |
шпе́невай
шпе́неваю |
шпе́невым |
шпе́невымі |
| М. |
шпе́невым |
шпе́невай |
шпе́невым |
шпе́невых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шпе́невы тех. стержнево́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шпе́невы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да шпяня (у 1 знач.). У шпеневым аддзяленні чыгуналіцейнага цэха, куды спачатку зайшлі піянеры, было крыху цішэй, чым у кузні. Рунец. // У склад якога ўваходзіць шпень (шпяні). Шпеневы трансфарматар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стержнево́й
1. техн. стрыжнёвы, шпе́невы;
стержнево́й трансформа́тор стрыжнёвы (шпе́невы) трансфарма́тар;
2. перен. (основной, центральный) асно́ўны, цэнтра́льны; стрыжнёвы;
стержнево́й вопро́с асно́ўнае (цэнтра́льнае, стрыжнёвае) пыта́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)