шоўме́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шоўме́н |
шоўме́ны |
| Р. |
шоўме́на |
шоўме́наў |
| Д. |
шоўме́ну |
шоўме́нам |
| В. |
шоўме́на |
шоўме́наў |
| Т. |
шоўме́нам |
шоўме́намі |
| М. |
шоўме́не |
шоўме́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
showman [ˈʃəʊmən] n. (pl. -men)
1. шо́ўмен; спецыялі́ст па арганіза́цыі канцэ́ртаў, шо́у
2. : He’s a real showman. Ён умее сябе паказаць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)