шо́рцы, -цаў шо́рцы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Шорцы (народ) 7/432

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шо́рцы, ‑аў; адз. шорац, ‑рца, м.; шорка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. шоркі, ‑рак; ж.

Народнасць, якая жыве ў Кемераўскай вобласці РСФСР і ў Хакаскай аўтаномнай вобласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шо́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шо́рка шо́ркі
Р. шо́ркі шо́рак
Д. шо́рцы шо́ркам
В. шо́рку шо́рак
Т. шо́ркай
шо́ркаю		 шо́ркамі
М. шо́рцы шо́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шо́рац,

гл. шорцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шо́рка,

гл. шорцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шо́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шо́рац шо́рцы
Р. шо́рца шо́рцаў
Д. шо́рцу шо́рцам
В. шо́рца шо́рцаў
Т. шо́рцам шо́рцамі
М. шо́рцу шо́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)