шо́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шо́рны |
шо́рная |
шо́рнае |
шо́рныя |
| Р. |
шо́рнага |
шо́рнай шо́рнае |
шо́рнага |
шо́рных |
| Д. |
шо́рнаму |
шо́рнай |
шо́рнаму |
шо́рным |
| В. |
шо́рны шо́рнага |
шо́рную |
шо́рнае |
шо́рныя шо́рных |
| Т. |
шо́рным |
шо́рнай шо́рнаю |
шо́рным |
шо́рнымі |
| М. |
шо́рным |
шо́рнай |
шо́рным |
шо́рных |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шо́ры, -аў.
1. Цвёрдыя пласцінкі, прымацаваныя да вуздэчкі на ўзроўні вачэй, якія не даюць магчымасці каню глядзець па баках.
Хто згадзіўся надзець ш., той надзене і хамут (прыказка).
2. У парнай запрэжцы: збруя без дугі і хамута, са шлеямі (гл. шляя ў 2 знач.; спец.).
3. перан. Тое, што перашкаджае каму-н. правільна разумець наваколле; абмежаванасць (кніжн.).
Ш. на вачах у каго-небудзь.
Ш. некультурнасці.
◊
Браць у шоры, трымаць у шорах каго (разм.) — строга абмяжоўваць чые-н. дзеянні, свабоду дзейнасці.
|| прым. шо́рны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)