Шніткі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шніткі́
Р. Шнітко́ў
Д. Шнітка́м
В. Шніткі́
Т. Шнітка́мі
М. Шнітка́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Шні́ткі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шні́ткі
Р. Шні́так
Шні́ткаў
Д. Шні́ткам
В. Шні́ткі
Т. Шні́ткамі
М. Шні́тках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Шніткі (в., Лёзненскі р-н) 11/40

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шні́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шні́тка шні́ткі
Р. шні́ткі шні́так
Д. шні́тцы шні́ткам
В. шні́тку шні́ткі
Т. шні́ткай
шні́ткаю		 шні́ткамі
М. шні́тцы шні́тках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)