шнэ́ка

(нарв. snekke)

невялікае вёслава-паруснае судна на Белым моры і каля Мурманскага ўзбярэжжа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шнэ́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шнэ́к шнэ́кі
Р. шнэ́ка шнэ́каў
Д. шнэ́ку шнэ́кам
В. шнэ́к шнэ́кі
Т. шнэ́кам шнэ́камі
М. шнэ́ку шнэ́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шнек техн. шнэк, род. шнэ́ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schnéefräse

f -, -n (шнэ́ка-ро́тарны) снегаачышча́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)