шнурава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шнурава́ны |
шнурава́ная |
шнурава́нае |
шнурава́ныя |
| Р. |
шнурава́нага |
шнурава́най шнурава́нае |
шнурава́нага |
шнурава́ных |
| Д. |
шнурава́наму |
шнурава́най |
шнурава́наму |
шнурава́ным |
| В. |
шнурава́ны (неадуш.) шнурава́нага (адуш.) |
шнурава́ную |
шнурава́нае |
шнурава́ныя (неадуш.) шнурава́ных (адуш.) |
| Т. |
шнурава́ным |
шнурава́най шнурава́наю |
шнурава́ным |
шнурава́нымі |
| М. |
шнурава́ным |
шнурава́най |
шнурава́ным |
шнурава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шнурава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шнурава́ны |
шнурава́ная |
шнурава́нае |
шнурава́ныя |
| Р. |
шнурава́нага |
шнурава́най шнурава́нае |
шнурава́нага |
шнурава́ных |
| Д. |
шнурава́наму |
шнурава́най |
шнурава́наму |
шнурава́ным |
| В. |
шнурава́ны (неадуш.) шнурава́нага (адуш.) |
шнурава́ную |
шнурава́нае |
шнурава́ныя (неадуш.) шнурава́ных (адуш.) |
| Т. |
шнурава́ным |
шнурава́най шнурава́наю |
шнурава́ным |
шнурава́нымі |
| М. |
шнурава́ным |
шнурава́най |
шнурава́ным |
шнурава́ных |
Кароткая форма: шнурава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шнурава́ны шнуро́ванный; см. шнурава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шнурава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад шнураваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шнуро́ванный в разн. знач. шнурава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)