Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шмыгну́цьсов., разг. шмыгну́ть; (быстрым движением) ю́ркнуть; (незаметно войти или выйти — ещё) скользну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шмыгну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Разм.
1.Аднакр.да шмыгаць.
2. Хутка, непрыкметна пайсці, знікнуць. Не марудзячы больш ні хвіліны, Сяргей, хаваючыся за машыну, шмыгнуў за вугал гаража.Мележ.[Гендарсан] адчыніў кантору, а сам шмыгнуў за перагародку.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шмыгану́ць, шмыгну́ць húschen vi (s); gléiten*vi (s)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
шмы́гаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
1. Хутка хадзіць, рухацца каля каго-, чаго-н., паміж кім-, чым-н.