шмель чмель, род. чмяля́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чмель, род. чмяля́ м. шмель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ашмурэ́ць ’ачумець, здурнець; рабіць недазволенае, дазваляць сабе ўчынкі дурнога’ (Гарэц., Бяльк., Юрч.). Да ачмурэць (гл.), фанетыка адлюстроўвае спарадычны пераход чм у шм, параўн. чмель//шмель, ці ўплыў аргат. шмурак ’дурак’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Irretit muscas, transmittit aranea vespas
Павуціна ловіць мух і прапускае восаў.
Паутина ловит мух и пропускает ос.
бел. Каму за шутку прымуць, а другому за тое шкуру знімуць.
рус. Закон, что паутина: шмель проскочит, а муха увязнет. Закон ‒ дышло, куда хочешь, туда и воротишь.
фр. Où la guêpe a passé le moucheron demeure (Где оса прошла, там задержится мошка).
англ. Laws catch flies, and let the hornets go (Законы ловят мух, но упускают шмелей).
нем. Kein Gesetz, es find’t sein Loch (Всякий закон находит свою дыру). Gesetze haben weite Maschen (Законы имеют широкие отверстия/петли).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)