шматразо́вы, -ая, -ае.

Які паўтараецца ці паўтараўся шмат разоў.

Шматразовае рэха.

|| наз. шматразо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шматразо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шматразо́вы шматразо́вая шматразо́вае шматразо́выя
Р. шматразо́вага шматразо́вай
шматразо́вае		 шматразо́вага шматразо́вых
Д. шматразо́ваму шматразо́вай шматразо́ваму шматразо́вым
В. шматразо́вы (неадуш.)
шматразо́вага (адуш.)		 шматразо́вую шматразо́вае шматразо́выя (неадуш.)
шматразо́вых (адуш.)
Т. шматразо́вым шматразо́вай
шматразо́ваю		 шматразо́вым шматразо́вымі
М. шматразо́вым шматразо́вай шматразо́вым шматразо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шматразо́вы многокра́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шматразо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які паўтараецца ці паўтараўся шмат разоў. Звонкі голас пакаціўся па люстраной роўнядзі ракі і шматразовым рэхам адгукнуўся ў лесе. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматразо́ва прысл., шматразо́вы víelfach, méhrfach, víelmalig, méhrmalig; wiederhólt (паўторны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

многора́зовый многаразо́вы, шматразо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ітэраты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Шматразовы, мнагакратны. Ітэратыўны дзеяслоў.

[Ад лац. iterativus — які часта паўтараецца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

multifold

[ˈmʌltɪfoʊld]

adj.

шматразо́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wielokrotny

шматразовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wielorazowy

шматразовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)