шматразо́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
шматразо́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шматразо́ва нареч. многокра́тно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шматразо́ва прысл., шматразо́вы víelfach, méhrfach, víelmalig, méhrmalig; wiederhólt (паўторны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

па́параць, -і, ж.

Споравая расліна з буйнымі, шматразова рассечанымі лістамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́ба², -ы, мн. -ы, туб, ж.

Духавы медны музычны інструмент самага нізкага рэгістра, які складаецца са шматразова сагнутай трубкі і раструба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

многокра́тно нареч. мно́га (шмат) разо́ў, многаразо́ва, шматразо́ва, мнагакра́тна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wielekroć

шматразова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wielokrotnie

шматразова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Мальбоніць ’прасіць, упрошваць’ (КЭС, лаг.). Да мальба́ (гл.). Суфікс ‑он‑ мае шматразова-экспрэсіўнае значэнне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

repeatedly

[rɪˈpi:tɪdli]

adv.

зно́ў і зно́ў, раз за ра́зам; шматразо́ва, неаднаразо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)