шмарава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шмарава́нне
Р. шмарава́ння
Д. шмарава́нню
В. шмарава́нне
Т. шмарава́ннем
М. шмарава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шмарава́нне, -я, н. (разм.).

1. гл. шмараваць.

2. Лячэбная мазь, лякарства.

Прыгатаваць ш. з зёлак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шмарава́нне ср., разг.

1. натира́ние ма́зью;

2. натира́ние, мазь ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шмарава́нне, ‑я, н.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шмараваць.

2. Лячэбная мазь; лякарства. [Ксёндз:] Я пані лякарства прывёз.. [Пані Яндрыхоўская:] А што за лякарства? [Ксёндз:] Такое шмараванне з розных зёлак і тлушчу.. Няхай пані нанач нашмаруецца ды ўкрыецца добра. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шмарава́нне н. разм.

1. (маззю і да г. п.) Éinsalben n -s;

2. (мазь) Schmíere f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шмарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак. (разм.).

1. каго-што. Націраць, намазваць каго-, што-н.; праціраць, ачышчаючы што-н.

Ш. варам дратву.

Ш. шкло.

2. аб што. Церціся, зачэпліваючыся за што-н. у час руху, цягнучыся па чым-н.

Кола шмаравала аб бакавіну тарантаса.

|| зак. нашмарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны (да 1 знач.).

|| звар. шмарава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся (да 1 знач.).

Ш. шкіпінарам; зак. нашмарава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся.

|| наз. шмарава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ölung

f -, -en шмарава́нне, зма́званне (алеем), прама́сліванне

die létzte ~ — царк. сабо́раванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schmíere

I

f -, -n мазь, зма́зка, шмарава́нне

II

f -, -n правінцы́йная [вандро́ўная] тру́па

III

~ stéhen* — жарг. стая́ць на ва́рце (вартаваць)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)