Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
эўпатры́ды
(гр. eupatridai = людзі шляхетнага паходжання)
родавая арыстакратыя ў Атыцы (Стараж. Грэцыя).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ГРЭ́ЙПЕЛЬ, Грэйпаль Леапольд (каля 1810—пасля 1847), бел. архітэктар. Скончыў Пецярбургскую АМ (1834). У 1830-я г. працаваў павятовым землямерам Полацка. У 1842—43 архітэктар Бел.навуч. акругі (Мінск). Аўтар праектаў будынкаў дваранскага прыходскага вучылішча (1835) у Полацку, гімназіі (1839) і шляхетнага пансіёна (1842) у Мінску, перабудовы манастырскага корпуса бернардзінцаў (пасля закрыцця касцёла і кляштара) пад пав. школу (1842—47) у Віцебску, пав. школы з домам для персаналу і школьнай б-кай у Маладзечне.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пахо́джаннен.
1. (прыналежнасць) Ábstammung f -, -en, Hérkunft f -, -künfte; Geblüt n -(e)s (высок.);
шляхе́тнага пахо́джання aus ádligem [édligem] Geblüt;
2. (узнікненне) Entstéhung f -, -en, Úrsprung m -s, -sprünge
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
шляхе́тнасць, ‑і, ж.
1. У дарэвалюцыйнай Расіі — прыналежнасць да дваранскага саслоўя. [Маслянка:] — Пан працуе толькі ў белых пальчатках. Брудныя справы пану не па густу. Шляхетнасць не дазваляе, арыстакратычнасць паходжання...Машара.
2.Уст. Уласцівасць і якасць шляхетнага (у 2 знач.). Да шляхты Саўка не меў дачынення, ён нават не быў католікам, і Шляхцюк было не прозвішча, а мянушка за яго схільнасць да шляхетнасці, да вонкавай фанабэрыі дома і на людзях.Хадкевіч.// Выхаванасць, уменне трымаць сябе ў людзях. Садзяцца госці, ды не зразу, За стол не лезуць для паказу, Бо так шляхетнасць вымагае.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)