шлапакі́, ед. шлапа́к, -ка́ м., обл. шлёпанцы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шлапакі́, ‑оў; адз. шлапак, ‑а, м.

Абл. Шлёпанцы. Акуліна ўнесла пакунак, напусціла холаду, навалакла шлапакамі снегу. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлапа́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шлапа́к шлапакі́
Р. шлапака́ шлапако́ў
Д. шлапаку́ шлапака́м
В. шлапа́к шлапакі́
Т. шлапако́м шлапака́мі
М. шлапаку́ шлапака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

człapy

мн. растаптаны абутак; шлапакі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)