шку́рніцтва, -а, н.

Паводзіны шкурніка.

|| прым. шку́рніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шку́рніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шку́рніцтва
Р. шку́рніцтва
Д. шку́рніцтву
В. шку́рніцтва
Т. шку́рніцтвам
М. шку́рніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шку́рніцтва ср., разг., презр. шку́рничество

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шку́рніцтва, ‑а, н.

Разм. Дзеянні, паводзіны, учынкі шкурніка (у 2 знач.). Дарогу даць таму, Што чэсна і здарова, А з гніллю, шкурніцтвам Расправіцца сурова!.. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шку́рніцтва н. пагард. Sélbstsucht f -, Éigennutz m -es, Egoísmus m -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шку́рничество разг., презр. шку́рніцтва, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)