шко́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шко́тавы шко́тавая шко́тавае шко́тавыя
Р. шко́тавага шко́тавай
шко́тавае		 шко́тавага шко́тавых
Д. шко́таваму шко́тавай шко́таваму шко́тавым
В. шко́тавы (неадуш.)
шко́тавага (адуш.)		 шко́тавую шко́тавае шко́тавыя (неадуш.)
шко́тавых (адуш.)
Т. шко́тавым шко́тавай
шко́таваю		 шко́тавым шко́тавымі
М. шко́тавым шко́тавай шко́тавым шко́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шко́тавы мор. шко́товый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шко́тавы, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да шкота. Шкотавы вузел. Шкотавы вугал.

2. у знач. наз. шко́тавы, ‑ага, м. Матрос, які кіруе шкотамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)