шкля́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шкля́нніца |
шкля́нніцы |
| Р. |
шкля́нніцы |
шкля́нніц |
| Д. |
шкля́нніцы |
шкля́нніцам |
| В. |
шкля́нніцу |
шкля́нніц |
| Т. |
шкля́нніцай
шкля́нніцаю |
шкля́нніцамі |
| М. |
шкля́нніцы |
шкля́нніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шкля́нніца ж., зоол. стекля́нница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шкля́нніца, ‑ы, ж.
Матыль з празрыстымі шклопадобнымі крыльцамі — шкоднік пладовых дрэў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стекля́нница зоол. шкля́нніца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)