шкларо́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шкларо́б |
шкларо́бы |
| Р. |
шкларо́ба |
шкларо́баў |
| Д. |
шкларо́бу |
шкларо́бам |
| В. |
шкларо́ба |
шкларо́баў |
| Т. |
шкларо́бам |
шкларо́бамі |
| М. |
шкларо́бе |
шкларо́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шкларо́б м., спец. стеклоде́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шкларо́б, ‑а, м.
Рабочы шкларобнай прамысловасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стеклоде́л спец. шкларо́б, -ба м., гу́тнік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)