шклава́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шклава́р шклава́ры
Р. шклава́ра шклава́раў
Д. шклава́ру шклава́рам
В. шклава́ра шклава́раў
Т. шклава́рам шклава́рамі
М. шклава́ру шклава́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шклава́р м., спец. стеклова́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шклава́р, ‑а, м.

Рабочы шкляной прамысловасць які займаецца прыгатаваннем шкляной масы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклава́р м спец Glásschmelzer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стеклова́р спец. шклава́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шкла... (гл. шкло...).

Першая частка складаных слоў; ужыв. замест «шкло...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: шклавар, шклавата, шклавырабы, шкланітка, шклапластык, шклапосуд, шкларэз, шклатара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Schmélzer

m -s, - плаві́льшчык; шклава́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шкла... (гл. шкло...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «шкло...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: шклавар, шклаграфія, шкларэзны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)