ше́стеро (с сущ. мужского рода) шэсць, род. шасці́;

ше́стеро солда́т шэсць салда́т; (с сущ. мужского и женского рода вместе взятыми, с сущ. среднего рода, с сущ., употребляющимися только во мн. числе, с сущ., обозначающими детей и детёнышей, с личными мест. мн. числа) шасцёра, род. шасцяры́х;

нас бы́ло ше́стеро: че́тверо мужчи́н и две же́нщины нас было́ шасцёра: чаты́ры мужчы́ны і дзве жанчы́ны;

ше́стеро дете́й шасцёра дзяце́й;

ше́стеро су́ток шасцёра су́так;

ше́стеро порося́т шасцёра парася́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шестеро

Том: 37, старонка: 87.

img/37/37-087_0539_Шестеро.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

шасцёра, род. шасцяры́х (с сущ., м. и ж. рода вместе взятыми, с сущ. ср. рода, с сущ., употребляющимися только во мн. числе, с сущ., обозначающими детей и детёнышей) ше́стеро;

іх было́ ш. — их бы́ло ше́стеро;

у сям’і́ ш. дзяце́й — в семье́ ше́стеро дете́й;

ш. су́так — ше́стеро су́ток

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ На́вязка ’нешта навязанае’: навязкі навязваць (Л. Калюга), ’загавораная шаптухай ніцяная перавязка на балючым месцы’ (дзярж., Нар. сл.), ст.-бел. навязка, навезка, навеска (1444 г.) ’барыш, прыбытак; штраф’ (Гарб.): за шестеро коней no рублю грошей платити з навезкою. Да вязаць, першапачаткова ’тое, што прывязвалася’, у тым ліку пры ўзважванні ці вымярэнні — ’адрэзаная частка, якая прымацоўвалася да цэлага, каб не згубілася; даважка’, пазней ’дадатак звыш пэўнай меры’, ’прыбытак’, ’штраф’; старабеларускі юрыдычны тэрмін Булыка (Лекс. запазыч., 84) лічыць запазычаннем са ст.-польск. nawiązka ’тс’, што ў святле прыведзеных вышэй меркаванняў патрабуе дадатковай аргументацыі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

де́вятеро (с сущ. м. рода) дзе́вяць, род. дзевяці́;

де́вятеро солда́т дзе́вяць салда́т; (с сущ. м. и ж., вместе взятыми, с сущ. общего рода, с сущ., употребляющимися только во мн. числе, с сущ., обозначающими детей и детёнышей, с личными мест. мн. числа) дзявя́цера, род. дзевяцеры́х;

их бы́ло де́вятеро: — ше́стеро парне́й и три де́вушки іх было́ дзявя́цера: шэсць хло́пцаў і тры дзяўчы́ны;

де́вятеро дете́й дзявя́цера дзяце́й;

де́вятеро су́ток дзявя́цера су́так;

де́вятеро порося́т дзявя́цера парася́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

де́сятеро (с сущ. м. и ж. рода) дзе́сяць, род. дзесяці́;

де́сятеро ученико́в дзе́сяць ву́чняў;

де́сятеро де́вушек дзе́сяць дзяўча́т; (с сущ. м. и ж. рода, вместе взятыми, с сущ. общего рода, с сущ., употребляющимися во мн. числе, с сущ., обозначающими детей и детёнышей, с личными мест. мн. числа) дзяся́цера, род. дзесяцяры́х;

нас было де́сятеро: ше́стеро мужчи́н и четы́ре де́вушки нас было́ дзяся́цера: шэсць мужчы́н і чаты́ры дзяўчы́ны;

де́сятеро дете́й дзяся́цера дзяце́й;

де́сятеро сане́й дзяся́цера сане́й;

де́сятеро порося́т дзяся́цера парася́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)