шве́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шве́рт шве́рты
Р. шве́рта шве́ртаў
Д. шве́рту шве́ртам
В. шве́рт шве́рты
Т. шве́ртам шве́ртамі
М. шве́рце шве́ртах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шверт

(ням. Schwert = літар. меч)

высоўны плоскі кіль 1 на малых парусных суднах для павелічэння супраціўлення дрэйфу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)