швейца́ рскі
прыметнік, адносны
адз.
мн.
м.
ж.
н.
-
Н.
швейца́ рскі
швейца́ рская
швейца́ рскае
швейца́ рскія
Р.
швейца́ рскага
швейца́ рскай швейца́ рскае
швейца́ рскага
швейца́ рскіх
Д.
швейца́ рскаму
швейца́ рскай
швейца́ рскаму
швейца́ рскім
В.
швейца́ рскі (неадуш. ) швейца́ рскага (адуш. )
швейца́ рскую
швейца́ рскае
швейца́ рскія (неадуш. ) швейца́ рскіх (адуш. )
Т.
швейца́ рскім
швейца́ рскай швейца́ рскаю
швейца́ рскім
швейца́ рскімі
М.
швейца́ рскім
швейца́ рскай
швейца́ рскім
швейца́ рскіх
Крыніцы:
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
prym2009 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
швейца́ рскі (относящийся к швейцару ) швейца́ рский;
~кая ліўрэ́ я — швейца́ рская ливре́ я
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
швейца́ рскі 1 , ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Швейцарыі, швейцарцаў, які належыць, уласцівы ім. Швейцарская прырода. Швейцарская культура. // Такі, як у Швейцарыі; выраблены ў Швейцарыі. Швейцарскія каровы. Швейцарскі гадзіннік. Швейцарскі сыр.
швейца́ рскі 2 , ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да швейцара, належыць яму. Швейцарская служба. Швейцарская ліўрэя.
2. у знач. наз. швейца́ рская , ‑ай , ж. Памяшканне, якое прымыкае да параднага пад’езда; вестыбюль. Увайсці ў швейцарскую.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
швейца́ рскі I (які адносіцца да Швейцарыі ) Schwé izer-, schwé izerisch
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
швейца́ рскі II (які адносіцца да швейцара ) Portiers- [-´tje:s], Pförtner-
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
швейца́ р , -а, мн. -ы, -аў, м.
Вартаўнік ля знадворных дзвярэй у пад’ездах устаноў, рэстаранаў, гасцініц, жылых памяшканняў.
|| прым. швейца́ рскі , -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
швейца́ рцы , -аў, адз. швейца́ рац, -рца, м.
Насельніцтва Швейцарыі.
|| ж. швейца́ рка , -і, Д М -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. швейца́ рскі , -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
іта́ ла-швейца́ рскі
прыметнік, адносны
адз.
мн.
м.
ж.
н.
-
Н.
іта́ ла-швейца́ рскі
іта́ ла-швейца́ рская
іта́ ла-швейца́ рскае
іта́ ла-швейца́ рскія
Р.
іта́ ла-швейца́ рскага
іта́ ла-швейца́ рскай іта́ ла-швейца́ рскае
іта́ ла-швейца́ рскага
іта́ ла-швейца́ рскіх
Д.
іта́ ла-швейца́ рскаму
іта́ ла-швейца́ рскай
іта́ ла-швейца́ рскаму
іта́ ла-швейца́ рскім
В.
іта́ ла-швейца́ рскі (неадуш. ) іта́ ла-швейца́ рскага (адуш. )
іта́ ла-швейца́ рскую
іта́ ла-швейца́ рскае
іта́ ла-швейца́ рскія (неадуш. ) іта́ ла-швейца́ рскіх (адуш. )
Т.
іта́ ла-швейца́ рскім
іта́ ла-швейца́ рскай іта́ ла-швейца́ рскаю
іта́ ла-швейца́ рскім
іта́ ла-швейца́ рскімі
М.
іта́ ла-швейца́ рскім
іта́ ла-швейца́ рскай
іта́ ла-швейца́ рскім
іта́ ла-швейца́ рскіх
Крыніцы:
piskunou2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
няме́ цка-швейца́ рскі
прыметнік, адносны
адз.
мн.
м.
ж.
н.
-
Н.
няме́ цка-швейца́ рскі
няме́ цка-швейца́ рская
няме́ цка-швейца́ рскае
няме́ цка-швейца́ рскія
Р.
няме́ цка-швейца́ рскага
няме́ цка-швейца́ рскай няме́ цка-швейца́ рскае
няме́ цка-швейца́ рскага
няме́ цка-швейца́ рскіх
Д.
няме́ цка-швейца́ рскаму
няме́ цка-швейца́ рскай
няме́ цка-швейца́ рскаму
няме́ цка-швейца́ рскім
В.
няме́ цка-швейца́ рскі (неадуш. ) няме́ цка-швейца́ рскага (адуш. )
няме́ цка-швейца́ рскую
няме́ цка-швейца́ рскае
няме́ цка-швейца́ рскія (неадуш. ) няме́ цка-швейца́ рскіх (адуш. )
Т.
няме́ цка-швейца́ рскім
няме́ цка-швейца́ рскай няме́ цка-швейца́ рскаю
няме́ цка-швейца́ рскім
няме́ цка-швейца́ рскімі
М.
няме́ цка-швейца́ рскім
няме́ цка-швейца́ рскай
няме́ цка-швейца́ рскім
няме́ цка-швейца́ рскіх
Крыніцы:
piskunou2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Швейцарскі саюз 5/396; 11/317
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)