швейца́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. швейца́рац швейца́рцы
Р. швейца́рца швейца́рцаў
Д. швейца́рцу швейца́рцам
В. швейца́рца швейца́рцаў
Т. швейца́рцам швейца́рцамі
М. швейца́рцу швейца́рцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

швейца́рац,

гл. швейцарцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

швейца́рац м Schwéizer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

швейца́рец швейца́рац, -рца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

швейца́рцы, -аў, адз. швейца́рац, -рца, м.

Насельніцтва Швейцарыі.

|| ж. швейца́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. швейца́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Swiss​1 [swɪs] n. швейца́рац; швейца́рка;

the Swiss швейца́рцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

швейца́рцы, ‑аў; адз. швейцарац, ‑рца, м.; швейцарка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. швейцаркі, ‑рак; ж.

Насельніцтва Швейцарыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Szwajcar

м. швейцарац

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Éidgenosse

m -n, -n

1) саю́знік

2) грамадзяні́н Швейца́рыі, швейца́рац

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schwéizer

I

m -s, - швейца́рац

II

a inv швейца́рскі (напр. сыр)

III

m -s, -

1) швейца́р

2) бра́мнік (у каталіцкім касцёле)

3) дая́р, дагля́дчык жывёлы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)