шве́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шве́д шве́ды
Р. шве́да шве́даў
Д. шве́ду шве́дам
В. шве́да шве́даў
Т. шве́дам шве́дамі
М. шве́дзе шве́дах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

швед швед, род. шве́да м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

швед,

гл. шведы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

швед м. Schwéde m -s, -n;

◊

за дзе́дам шве́дам ánno Tóbak, ánno dázumal (жарт.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Швед В. (паэт) 2/211

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Швед А. М. 8/165

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Швед Г. А. 10/455

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Швед В. Р. 12/655 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Швед Віктар Мікітавіч

т. 17, с. 401

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Швед Вячаслаў Вітальевіч

т. 17, с. 401

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)