шаўро́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шаўро́нны |
шаўро́нная |
шаўро́ннае |
шаўро́нныя |
| Р. |
шаўро́ннага |
шаўро́ннай
шаўро́ннае |
шаўро́ннага |
шаўро́нных |
| Д. |
шаўро́ннаму |
шаўро́ннай |
шаўро́ннаму |
шаўро́нным |
| В. |
шаўро́нны (неадуш.)
шаўро́ннага (адуш.) |
шаўро́нную |
шаўро́ннае |
шаўро́нныя (неадуш.)
шаўро́нных (адуш.) |
| Т. |
шаўро́нным |
шаўро́ннай
шаўро́ннаю |
шаўро́нным |
шаўро́ннымі |
| М. |
шаўро́нным |
шаўро́ннай |
шаўро́нным |
шаўро́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шаўро́нны в разн. знач. шевро́нный;
ш. галу́н — шевро́нный галу́н;
~ннае ко́ла — шевро́нное колесо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шаўро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Нашыўка з галуну ў выглядзе вугла на рукаве форменнага адзення.
Яфрэйтарскі ш.
Залатыя шаўроны.
|| прым. шаўро́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)