шашо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.

Тое, што і тхор.

|| прым. шашко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шашо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шашо́к шашкі́
Р. шашка́ шашко́ў
Д. шашку́ шашка́м
В. шашка́ шашко́ў
Т. шашко́м шашка́мі
М. шашку́ шашка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шашо́к, род. шашка́ м., зоол. хорёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шашо́к, ‑шка, м.

Драпежны звярок сямейства куніц з каштоўным пушыстым футрам. Звалілася была з шаста і закудахкала курыца. Пасля адразу ж сціхла, як бы яе шашок лапнуў за горла. Шашок часта прыходзіць у хлеў. Пташнікаў. // Футра гэтай жывёліны. Шапка з шашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шашо́к м заал Íltis m -ses, -se

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Шашо́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шашо́кі
Р. Шашо́к
Шашо́каў
Д. Шашо́кам
В. Шашо́кі
Т. Шашо́камі
М. Шашо́ках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ferret [ˈferɪt] n. zool. тхор, шашо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сашо́к ’шашок’ (Касп.), сашак (Інстр. 2). З шашок (гл.) у выніку слогавай дысіміляцыі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хорь тхор, род. тхара́ м., шашо́к, род. шашка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хорёк зоол. тхор, род. тхара́ м., шашо́к, род. шашка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)