Шашкоў Алесь

т. 17, с. 399

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Шашкоў Анатоль Герасімавіч

т. 17, с. 399

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Шашкоў В. Р. 11/313

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шашкоў С. Г. 8/176

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шашкоў А. А. 4/207; 11/313; 12/583

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шашкоў А. Г. 2/239; 5/118; 11/313; 12/477, 478

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шашо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шашо́к шашкі́
Р. шашка́ шашко́ў
Д. шашку́ шашка́м
В. шашка́ шашко́ў
Т. шашко́м шашка́мі
М. шашку́ шашка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Шашкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шашкі́
Р. Шашко́ў
Д. Шашка́м
В. Шашкі́
Т. Шашка́мі
М. Шашка́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пі́нчар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Парода службовых і паляўнічых сабак, якіх выкарыстоўваюць для лоўлі ласак, шашкоў, пацукоў і мышэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самастрэ́л

‘зброя; пастка спецыяльнай канструкцыі на шашкоў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самастрэ́л самастрэ́лы
Р. самастрэ́ла самастрэ́лаў
Д. самастрэ́лу самастрэ́лам
В. самастрэ́л самастрэ́лы
Т. самастрэ́лам самастрэ́ламі
М. самастрэ́ле самастрэ́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)