ша́шаль

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ша́шаль ша́шалі
Р. ша́шаля ша́шаляў
Д. ша́шалю ша́шалям
В. ша́шаля ша́шаляў
Т. ша́шалем ша́шалямі
М. ша́шалі ша́шалях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ша́шаль, -я, мн. -і, -яў, м.

Насякомае атрада жукоў, лічынкі якога псуюць скуры, футра, точаць дрэва і пад.

Ш. патачыў шафу.

|| прым. ша́шалевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́шаль м., зоол. ша́шель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́шаль, ‑я, м.

Насякомае атрада жукоў, лічынкі якога псуюць скуры, футра, точаць дрэва і пад. Зімою дзяцел у ствале елкі выдзёўб неглыбокае дупло: выбіваў лічынак шашаля. Бяспалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́шаль м. заал. Hólzwurm m -(e)s, -würmer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Шашаль звычайны (жук) 11/312 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шашаль вярбовы (матылёк) 7/80—81 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Чырванагрудая мурашка-шашаль 7/318 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

woodworm [ˈwʊdwɜ:m]zool. ша́шаль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

парасто́чваць², -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Растачыць усё, многае.

Шашаль парасточваў сцены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)