шахра́й, -я́, мн. -і́, -ёў, м. (разм., пагард.).

Чалавек, які любіць пажывіцца за кошт іншых; жулік.

|| ж. шахра́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -ра́ек.

|| прым. шахра́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шахра́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шахра́й шахраі́
Р. шахрая́ шахраёў
Д. шахраю́ шахрая́м
В. шахрая́ шахраёў
Т. шахраём шахрая́мі
М. шахраю́ шахрая́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шахра́й, -ра́я м., разг., презр. шаромы́жник, шаромы́га; плут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шахра́й, ‑я, м.

Разм. пагард. Жулік, чалавек, які любіць пажывіцца за кошт іншых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шахра́й м абл пагард (махляр) Guner m -s, -, Sptzbube m -n, -n; Dieb m -(e)s, -e (злодзей)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Шахрай Уладзімір Мацвеевіч

т. 17, с. 395

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шахра́йка, ‑і, ДМ ‑райцы; Р мн. ‑раек; ж.

Разм. пагард. Жан. да шахрай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаромы́жник шахра́й, -ра́я м., прайдзісве́т, -та м., ашука́нец, -нца м., жу́лік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаромы́га м. и ж., прост. шахра́й, -ра́я м., шахра́йка, -кі ж., прайдзісве́т, -та м., ашука́нец, -нца м., ашука́нка, -кі ж., жу́лік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плут м. (мошенник) махля́р, -ра́ м.; круце́ль, род. круцяля́ м.; (обманщик) ашука́нец, -нца м.; шахра́й, -ра́я м.;

2. (хитрец) хітру́н, -на́ м.; шэ́льма, -мы м. и ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)