Verbum

анлайнавы слоўнік

ша́фка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ша́фка ж., уменьш. шка́фчик м., шка́фик м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́фка, ‑і, ДМ ‑фцы; Р мн. ‑фак; ж.

Памянш. да шафа; маленькая шафа. Гузоўскі падбірае бібліятэчку з тэхнічных кніжак, майструе для іх шафку. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шафка

Том: 37, старонка: 66.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ша́фа, -ы, мн. -ы, шаф, ж.

1. Прадмет мэблі ў выглядзе стаячай скрынкі з дзверцамі для захоўвання чаго-н.

Кніжная ш.

Убудаваная ш. (уробленая ў сцяну). Незгаральная ш. (металічная скрынка для захоўвання каштоўнасцей).

2. Спецыяльнае прыстасаванне ў выглядзе скрынкі са створкай або дзверцамі для сушкі, выпечкі (у плітах) і пад.

Сушыльная ш.

Выцяжная ш.

|| памянш. ша́фка, -і, ДМ -фцы, мн. -і, -фак, ж.

|| прым. ша́фавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ківо́т, -а, М -во́це, мн. -ы, -аў, м.

Зашклёная створкавая рама або шафка для абразоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шыфанье́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Шафка для бялізны і дробных рэчаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шка́фчик м. ша́фка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шка́фик м., уменьш. ша́фка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ківо́т, ‑а, М ‑воце, м.

Зашклёная створкавая рама або шафка для абразоў.

[Грэч. kibōtos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)