шатэ́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек з цёмна-русымі, каштанавымі валасамі.

|| ж. шатэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шатэ́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шатэ́н шатэ́ны
Р. шатэ́на шатэ́наў
Д. шатэ́ну шатэ́нам
В. шатэ́на шатэ́наў
Т. шатэ́нам шатэ́намі
М. шатэ́не шатэ́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шатэ́н м. шате́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шатэ́н, ‑а, м.

Мужчына з цёмна-русымі, каштанавымі валасамі. Пятро — высокі, танклявы шатэн, з шараватымі плямамі сівізны на скронях — стаіць на каленях. Ракітны.

[Фр. châtain.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шатэ́н м Bráunhaarige (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шате́н шатэ́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szatyn

м. шатэн

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)