шатро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шатро́ўка
Р. шатро́ўкі
Д. шатро́ўцы
В. шатро́ўку
Т. шатро́ўкай
шатро́ўкаю
М. шатро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шатро́ўка ж.

1. (действие) обдира́ние ср., обди́рка;

2. (мука) обди́рка, обди́рная мука́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шатро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шатраваць.

2. Мука з шатраванага зерня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шатро́ўка ж кул (мука) Schrt(mehl) n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шатрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

Ачышчаць (зерне) ад абалонак перад тым, як малоць або пускаць на крупы.

Ш. збожжа.

|| зак. сшатрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. шатрава́нне, -я, н. і шатро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).

|| прым. шатрава́льны, -ая, -ае.

Шатравальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абдзіра́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Машына для абдзірання, ачысткі зерня ад абалонкі; шатроўка; крупадзёрка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вальцо́ўка ’гатунак мукі’ (КЭС); ’шатроўка’ (Мат. Гом.). Да вальцаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

обди́рка ж.

1. (коры, оболочки, кожи) абдзіра́нне, -ння ср.;

2. (зерна) шатрава́нне, -ння ср., шатро́ўка, -кі ж.;

3. (машина для обдирания) абдзі́рка, -кі ж., абдзіра́лка, -кі ж.;

4. (мельница) шатрава́льня, -ні ж.; крупадзёрка, -кі ж., крупэ́рня, -ні ж.;

5. (мука) обл. шатро́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обдира́ние ср.

1. абдзіра́нне, -ння ср., аблу́пліванне, -ння ср.; здзіра́нне, -ння ср.;

2. шатрава́нне, -ння ср., шатро́ўка, -кі ж.;

3. абдзіра́нне, -ння ср.; см. обдира́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обо́йный

1. (для обоев) шпале́рны, або́йны;

обо́йная фа́брика шпале́рная (або́йная) фа́брыка;

обо́йная бума́га шпале́рная (або́йная) папе́ра;

2. (для обивки) абі́вачны;

обо́йные гво́зди абі́вачныя цвікі́;

обо́йная мука́ шатрава́ная мука́, шатро́ўка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)