шасцярны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шасцярны́ шасцярна́я шасцярно́е шасцярны́я
Р. шасцярно́га шасцярно́й
шасцярно́е		 шасцярно́га шасцярны́х
Д. шасцярно́му шасцярно́й шасцярно́му шасцярны́м
В. шасцярны́ (неадуш.)
шасцярно́га (адуш.)		 шасцярну́ю шасцярно́е шасцярны́я (неадуш.)
шасцярны́х (адуш.)
Т. шасцярны́м шасцярно́й
шасцярно́ю		 шасцярны́м шасцярны́мі
М. шасцярны́м шасцярно́й шасцярны́м шасцярны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шасцярны́ шестерно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шасцярны́, ‑ая, ‑ое.

Павялічаны ў шэсць разоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шестерной разг. шасцярны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)