шаста́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шаста́к шастакі́
Р. шастака́ шастако́ў
Д. шастаку́ шастака́м
В. шаста́к шастакі́
Т. шастако́м шастака́мі
М. шастаку́ шастака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шаста́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Сярэбраная манета ў сярэдневяковай Польшчы і Вялікім Княстве Літоўскім вартасцю ў шэсць грошаў.

|| прым. шаста́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаста́к, -ка́ м., уст. алты́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаста́к, ‑а, м.

Сярэбраная манета Польшчы і Вялікага княства Літоўскага вартасцю ў шэсць грошаў. [Зусь:] — Твая работа варта таго, каб я вылічваў з цябе [Юзіка] штодзень па шастаку. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Шастак» (танец) 10/225; 11/302

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шастак (манета) 1/264; 3/85; 4/20; 6/614; 10/302; 11/302

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шастак,

манета.

т. 17, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Шастак»,

беларускі народны танец.

т. 17, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Шастак Фёдар Віктаравіч

т. 17, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

алты́н ист. шаста́к, -ка́ м., алты́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)