шарпать

Том: 37, старонка: 58.

img/37/37-058_0383_Шарпать.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

шарпа́ць несов., разг.

1. рвать, драть, трепа́ть, ша́рпать;

2. (наносить царапины небрежным обращением) цара́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)