шарпану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак. і аднакр., каго-што (разм.).

Драпнуць, зачапіць.

Куля шарпанула байца па шчацэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шарпану́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шарпану́ шарпанё́м
2-я ас. шарпане́ш шарпаняце́
3-я ас. шарпане́ шарпану́ць
Прошлы час
м. шарпану́ў шарпану́лі
ж. шарпану́ла
н. шарпану́ла
Загадны лад
2-я ас. шарпані́ шарпані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шарпану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шарпану́ць сов., однокр., разг. цара́пнуть, заде́ть (что-л.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шарпану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. і аднакр., каго-што.

Разм. Драпнуць, зачапіць. Самае цікавае, што за дзесяць гадоў баёў на фронце і ў партызанах Карніцкага ні разу не шарпанула куля. Паслядовіч. // Тузануць. Раптам нехта моцна шарпануў мяне за каўнер. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарпану́ць, ша́рпаць разм. (драпаць, шуршэць) krátzen vt; rítzen vt (драпаць); zerschrámmen vt (падрапаць, параздзіраць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)