ша́рм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ша́рм
Р. ша́рму
Д. ша́рму
В. ша́рм
Т. ша́рмам
М. ша́рме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шарм, -му м., книжн. шарм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шарм разг. шарм, род. ша́рму м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шарм, ‑у, м.

Кніжн. Чароўнасць, прывабнасць.

[Фр. charme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарм

т. 17, с. 380

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шарм

(фр. charme)

чароўнасць, прывабнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

charm1 [tʃɑ:m] n. шарм, прыва́бнасць, чаро́ўнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

charm

[tʃɑ:rm]

1.

n.

1) чаро́ўнасьць, прыва́бнасьць f., шармm.; уце́хі pl.

charms of country life — прыва́бнасьць жыцьця́ на вёсцы

2) гра́цыя, прые́мнасьць f.

3) мініяту́рная падве́сачка (на бранзале́це)

4)

а) ча́ры pl., замо́вы pl. (знаха́рскія)

б) амуле́т -а m.

2.

v.

1) чарава́ць; захапля́ць, прына́джваць

2) зачаро́ўваць, кі́даць ча́ры, вядзьма́рыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)