шарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак.

1. каго-што. Чысцячы, вадзіць чым-н. узад і ўперад па паверхні.

Ш. падлогу.

2. што аб што, па чым і чым. Церці (у 1 знач.) паверхняй аднаго прадмета аб паверхню другога.

Кола шаруе аб дошку.

Дно лодкі шаравала аб зямлю.

|| зак. вы́шараваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны (да 1 знач.) і пашарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. шарава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шарава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шару́ю шару́ем
2-я ас. шару́еш шару́еце
3-я ас. шару́е шару́юць
Прошлы час
м. шарава́ў шарава́лі
ж. шарава́ла
н. шарава́ла
Загадны лад
2-я ас. шару́й шару́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шару́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шарава́ць I сов. и несов., с.-х. шарова́ть

шарава́ць II несов.

1. тере́ть;

2. чи́стить; натира́ть;

ш. гу́зікі ме́лам — чи́стить (натира́ть) пу́говицы ме́лом;

ш. пасу́ду — чи́стить посу́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шарава́ць ​1, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Правесці (праводзіць) рыхленне міжрадкоўяў прапашных культур.

шарава́ць ​2, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

1. каго-што. Чысцячы, церці, вадзіць чым‑н. узад і ўперад па якой‑н. паверхні. Шараваць падлогу. □ Коней і кароў шаравалі скрабніцамі і шчоткамі. Бядуля. Аднойчы .. [Эрна] мыла і шаравала ля павеці бочку. Бочка высокая, дубовая. Ракітны.

2. што аб што, па чым і чым. Церці паверхняй аднаго прадмета аб паверхню другога. Смалою трохі засмалілі І на ваду чаўнок спусцілі. Але тут цесна, вады мала, І дно аб землю шаравала. Колас. Не страшыдла там, а сом Дно шаруе жыватом. Дзеружынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарава́ць schéuern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пашарава́ць гл. шараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шараваць гл. шараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шарава́ны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад шараваць ​1.

шарава́ны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад шараваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Разм. Пачаць шараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шараваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)