шапяну́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шапяну́ шапянё́м
2-я ас. шапяне́ш шапеняце́
3-я ас. шапяне́ шапяну́ць
Прошлы час
м. шапяну́ў шапяну́лі
ж. шапяну́ла
н. шапяну́ла
Загадны лад
2-я ас. шапяні́ шапяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шапяну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шапяну́ць сов., однокр. шепну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шапяну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да шаптаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шепну́ть сов., однокр. шапну́ць, шапяну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szepnąć

зак. шапнуць, шапянуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прошепта́ть сов.

1. (сказать шёпотом) зашапта́ць, шапну́ць, шапяну́ць;

2. (некоторое время) прашапта́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)