Шань (народ) 2/334, 335; 7/429

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Цянь-Ша́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цянь-Ша́нь
Р. Цянь-Ша́ня
Д. Цянь-Ша́ню
В. Цянь-Ша́нь
Т. Цянь-Ша́нем
М. Цянь-Ша́ні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Тянь-Ша́нь (горы) Цянь-Ша́нь, -ня м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Цянь-Шань

т. 17, с. 194

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Хуа Шань 5/608

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Цянь-Шань 1/163; 2/194; 3/572; 10/173; 11/163—164

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шы Дун-шань 5/610

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Цянь-Ша́нь м. Tianshan [tĭɑn´ʃɑ:n] m -s i -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кру́шня, -і, мн. -і, -шань і -шняў, ж. (разм.).

Куча камення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́шня, -і, мн. -і, -шань, ж.

Лом з драўляным дзяржаннем для прабівання лёду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)