шанта́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шанта́жны шанта́жная шанта́жнае шанта́жныя
Р. шанта́жнага шанта́жнай
шанта́жнае		 шанта́жнага шанта́жных
Д. шанта́жнаму шанта́жнай шанта́жнаму шанта́жным
В. шанта́жны (неадуш.)
шанта́жнага (адуш.)		 шанта́жную шанта́жнае шанта́жныя (неадуш.)
шанта́жных (адуш.)
Т. шанта́жным шанта́жнай
шанта́жнаю		 шанта́жным шанта́жнымі
М. шанта́жным шанта́жнай шанта́жным шанта́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шанта́жны шанта́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шанта́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шантажу, прызначаны для шантажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шанта́ж, -у́, м.

Запалохванне каго-н. пагрозай выкрыцця або паведамлення якіх-н. непажаданых звестак з мэтай вымагання чаго-н.

|| прым. шанта́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шанта́жный шанта́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)