цянь-ша́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цянь-ша́нскі цянь-ша́нская цянь-ша́нскае цянь-ша́нскія
Р. цянь-ша́нскага цянь-ша́нскай
цянь-ша́нскае
цянь-ша́нскага цянь-ша́нскіх
Д. цянь-ша́нскаму цянь-ша́нскай цянь-ша́нскаму цянь-ша́нскім
В. цянь-ша́нскі (неадуш.)
цянь-ша́нскага (адуш.)
цянь-ша́нскую цянь-ша́нскае цянь-ша́нскія (неадуш.)
цянь-ша́нскіх (адуш.)
Т. цянь-ша́нскім цянь-ша́нскай
цянь-ша́нскаю
цянь-ша́нскім цянь-ша́нскімі
М. цянь-ша́нскім цянь-ша́нскай цянь-ша́нскім цянь-ша́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сямёнаў-Цян-Шанскі Пётр Пятровіч

т. 15, с. 347

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сямёнаў-Цян-Шанскі В. П. 12/490, 492

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сямёнаў-Цян-Шанскі А. П. 4/592; 11/464

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сямёнаў-Цян-Шанскі П. П. 3/405; 5/584; 6/90; 7/25; 10/173—174, 577; 11/411; 12/492

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тянь-ша́ньский цянь-ша́нскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сямёнаў П. П., гл. Сямёнаў-Цянь-Шанскі П. П.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

стро́нга, ‑і, ДМ ‑нзе, ж.

Прэснаводная рыба сямейства ласасёвых з чырвонымі і чорнымі плямамі, якая водзіцца пераважна ў горных рэчках і азёрах; фарэль. З абрыву крутога Спускаўся [мядзведзь] к вірам, Дзе разгульвае стронга. Калачынскі. [Міша:] — Сямёнаў-Цян-Шанскі адзначае, што ў Беларусі толькі на Навагрудчыне ды на Мінскім узвышшы ў крынічных рачулках захавалася стронга. Ёй патрэбна ледзяная вада. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дэкара́цыя ’дэкарацыя’ (БРС). Рус. декора́ция, укр. декора́ція. З франц. décoration (Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 57–58). Сучаснае значэнне слова развілося прыкладна ў 40‑х гадах XIX ст. (Шанскі, там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дыску́сія ’дыскусія’ (БРС). Рус. диску́ссия, укр. диску́сія. Лічыцца запазычаннем з франц. discussion ’абмеркаванне, дыскусія’ (< лац.). Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 131. Але бел. дыскуці́раваць узята прама з рус. дискути́ровать (< ням. diskutieren < лац.); Шанскі, там жа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)