ша́нкер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ша́нкер
Р. ша́нкеру
Д. ша́нкеру
В. ша́нкер
Т. ша́нкерам
М. ша́нкеры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ша́нкер, -ру м., мед.: мя́ккі ша́нкер мя́гкий шанкр;

цвёрды ша́нкер — твёрдый шанкр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́нкер, ‑у, м.

У выразах: мяккі шанкер — інфекцыйнае венерычнае захворванне; цвёрды шанкер — першае праяўленне захворвання сіфілісам у выглядзе язвы, якая ўзнікае на месцы заражэння інфекцыяй.

[Фр. chancre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́нкер

(фр. chancre, ад лац. cancer = рак)

інфекцыйная венерычная хвароба, якая суправаджаецца з’яўленнем язваў на месцы заражэння;

цвёрды ш. — першае бачнае праяўленне захворвання сіфілісам;

мяккі ш. — самастойнае венерычнае захворванне, выкліканае стрэптабацылай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шанкер мяккі

т. 17, с. 369

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Шанкер цвёрды 9/539

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шанкер мяккі 3/24; 5/132; 11/290

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ша́нкр мед. ша́нкер, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szankier

м. мед. шанкер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Шанкроід, гл. Шанкер мяккі

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)